Bu proje, toplu tasıma araçlarında yolcu sayısının otomatik olarak tespit edilmesini sağlayacak bir görüntü isleme ve yapay zeka tabanlı sistem geliştirmeyi amaçlamaktadır. Günümüzde toplu taşıma araçlarının kullanım yoğunluğunu doğru bir şekilde analiz etmek, şehir içi ulaşım planlaması ve kaynak yönetimi açısından kritik öneme sahiptir. Ancak mevcut yolcu sayma yöntemleri genellikle manuel veya eksik veriye dayalıdır. Bu proje, kameralar ve sensörler kullanarak otobüs içinde bulunan kişi sayısını anlık olarak tespit edecek ve verileri analiz ederek kullanım yoğunluğuna ilişkin gerçek zamanlı bilgi sağlayacaktır. Projenin özgün değeri, yapay zeka ve derin öğrenme algoritmaları ile geliştirilmiş bir sistem sunarak, ulaşım operatörlerine verimli ve doğru bir çözüm sunmasıdır. Projenin yöntemi, görüntü isleme ve derin öğrenme tekniklerinin entegrasyonuna dayanmaktadır. İlk aşamada, otobüsün iç ortamını görüntülemek üzere seçilen kameralarla veri toplanacaktır. Toplanan görüntüler, yolcu sayma ve tespit algoritmalarının eğitimi için kullanılacaktır. Derin öğrenme tabanlı nesne tespit algoritmaları, yolcu sayısını belirlemek için kullanılacak olup, yüz ve vücut tespiti gibi tekniklerle daha doğru sonuçlar elde edilecektir. Eğitim sürecinde elde edilen veriler, bir bulut sunucusunda saklanarak analiz edilecek ve model performansı optimize edilecektir. Ayrıca, sistemin doğruluğunu artırmak ve farklı ışık koşullarında da başarılı çalışmasını sağlamak amacıyla çeşitli ön isleme teknikleri uygulanacaktır. Proje yönetimi kapsamında, iş paketleri detaylı bir şekilde planlanmışve her aşamanın belirli bir takvim dahilinde gerçekleştirilmesi hedeflenmiştir. İlk iş paketi, ekipmanların temini ve sistem kurulumunun yapılması olacaktır. Ardından, veri toplama ve model geliştirme aşamaları gerçekleştirilecek ve nihai test sürecine geçilecektir. Proje sürecinde karşılaşılabilecek olası riskler belirlenmiş ve alternatif çözümler geliştirilmiştir. Örneğin, görüntü verisinin yetersiz olması durumunda, farklı veri kaynaklarından ek veri alınması planlanmıştır.

Artan Enerji ihtiyacı ve uzak bölgelerde altyapı kurulum maliyetlerinin yüksek olması, alternatif enerji iletim yöntemlerini zorunlu hale getirmiştir. Enerjiye erişimin sınırlı olduğu bölgelerde, kablosuz enerji transferi, sürdürülebilir kalkınma için yenilikçi bir çözüm sunmaktadır. Bu proje, elektrik enerjisinin kablo kullanmaksızın uzak mesafelere güvenli ve verimli bir şekilde iletilmesini amaçlayarak, altyapı maliyetlerini düşürmeyi ve kırsal bölgelerde yaşayan bireylerin yaşam kalitesini artırmayı hedeflemektedir. Projenin özgün değeri, mevcut kablosuz enerji transfer sistemlerinin sınırlarını aşarak uzun mesafelerde yüksek verimlilikle çalışacak bir sistem geliştirmektir. Bu teknoloji, kablo döşeme zorlukları olan veya mevcut elektrik altyapılarının yetersiz olduğu bölgelerde ekonomik ve çevresel olarak sürdürülebilir bir enerji çözümü sunma potansiyeline sahiptir. Proje kapsamında, kablosuz enerji transferi prototipi için ilk olarak mevcut sistemlerin analizine odaklanılacaktır. Mikrodalga frekans aralıkları ve elektromanyetik dalga odaklama teknolojileri, enerji transfer verimliliğini artırmak amacıyla kullanılacaktır. Tasarlanan prototipin test ve iyileştirme aşamalarında, enerji kaybını minimize etmek için veri toplama ve analiz yöntemleri uygulanacak, sistemin performansı sürekli olarak değerlendirilecektir. Bu projenin çıktı olarak, uzak mesafelere elektrik enerjisinin kablosuz iletimine yönelik bir prototip geliştirilmesi beklenmektedir. Proje başarı ile tamamlandığında, kırsal kalkınmaya destek olacak ve elektrik altyapısının kurulamadığı bölgelerde ekonomik ve güvenilir bir enerji çözümü sunabilecektir. Ayrıca, bu araştırma ile sağlanan bulguların kablosuz enerji transferi alanındaki bilimsel bilgi birikimine katkı sağlaması hedeflenmektedir. Sonuç olarak, bu araştırma önerisi, uzak mesafelere yönelik kablosuz enerji transfer teknolojisinin geliştirilmesine özgün bir yaklaşım sunmakta ve hem ekonomik hem de sosyal faydalar sağlamayı hedeflemektedir.

Radyasyon modern hayatın içinde sürekli maruz kaldığımız, iş sağlığı ve güvenliğinde de fiziksel risk etmenlerinden birini oluşturan tehlikedir. Özellikle iyonlaştırıcı radyasyonun (alfa, beta, gama radyasyonu, x-ışını ve nötron radyasyonu) yüksek dozlarının zararlı olduğu bilinmektedir. Radyoaktif bir çekirdekten nötron yayılması sonucu oluşan radyasyon türüne nötron radyasyonu denir. Özellikle sağlık sektöründe, nükleer santrallerde ve havacılık sektöründe çalışanlar, bu radyasyona maruz kalmakta ve bunun sonucunda olumsuz etkilenmektedir. Sanayi sektöründe, araştırma ve tıbbi uygulamalarda iyonlaştırıcı radyasyon kaynakları yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu kullanım sebebiyle oluşacak radyasyon etkilerini azaltmak için radyasyon kalkanları kullanmak gerekir. Nötron radyasyonu için zırh yapımında en çok kullanılan madde kurşundur. Kurşun iyi bir radyasyon zırhı olmasına rağmen, toksik bir madde olduğundan insan ve çevre için zararlıdır. Son yıllar da yapılan çalışmalar incelendiğinde kullanımı ve uygulaması kolay, insan ve çevre için zararlı olmayan ve maliyeti düşük radyasyon koruyucu malzemeler üretmeyi amaçlamaktadır. Malzeme içeriğine bor katılmasıyla termal nötron emiliminde etkili olması sağlanır. Tüm elementler içinde en yüksek nötron emilimi kesitine bor elementi sahiptir. Bu nedenle bor nitrür nötron radyasyonuna karşı zırhlama malzemesi olarak seçilebilir. Boya üretiminde çözücü maddesi olarak uçucu organik bileşikleri sık kullanılmaktadır. Bununla birlikte, bu tür bir maddenin kullanılması hem çevre hem de iş sağlığı açısından ciddi olumsuz etkiler ortaya çıkarmaktadır. Bu sebeple son yıllarda, uçucu organik bileşiklerinin içeriğinin azaltıldığı, hatta ortadan kaldırıldığı boyaların geliştirilmesine yönelik yoğun araştırma faaliyetlerine yürütülmektedir. Geliştirilen çeşitli alternatifler arasında çözücü olarak su kullanan boyalar bulunmaktadır. Bu çalışma ile iyonlaştırıcı radyasyona maruziyeti engellemek ve en aza indirmek için, özellikle de nötron radyasyonuna bir kalkan oluşturmak için boyar madde içine bor ve bor birleşikleri katılmasıyla boya geliştirilmesi hedeflenmiştir.

İşbirlikçi robotlar (cobotlar) endüstride kullanılmakta ve gün geçtikçe yaygınlaşmaktadır. Bu tür robotlar çoğunlukla mesafe gibi tek bir kriteri göz önüne alarak insan güvenliğini sağlamaktadır. Bu çalışmada bir işbirlikçi robotun insanlarla güvenli çalışmasının sağlanması için risk analizi ve değerlendirmesi ile robotun alacağı güvenlik önleminin görüntü işleme, derin öğrenme ve bulanık mantık yöntemleri kullanarak elde edilmesine odaklanılmış, böylece tek bir kritere dayalı önlem seçeneği yerine farklı kriterlerin oluşturduğu şiddet ve olasılık analizi sonucu oluşan risk puanına göre yine farklı önlem çeşitleri benimsemesi davranışı kazandırılmak istenmiştir. Örneğin, 1 metre yakınlıkta kişisel koruyucu donanım kullanan, yetkili çalışan ile, aynı yakınlıkta kişisel koruyucu donanım kullanmayan, yetkisiz bir çalışanın işbirlikçi robot ile yapacağı işbilirliğinde oluşacak risk aynı olmamalıdır. Çalışmada, görüntü işleme Python dilinin bir modülü olan OpenCV ile, derin öğrenme Konvansiyonel Sinir Ağları (CNN) algoritması kullanan SSD Mobil Net ile ve bulanık mantık ise yine Python dilinin bir modülü olan Scikit-fuzzy modülü kullanılarak gerçekleştirilmiştir. İşbirlikçi robotta gömülü mikrodenetleyici olarak görüntü işleme için tasarlanmış Jetson Nano kiti kullanılmıştır. İşbirlikçi robot öncelikle çalışma ortamında insan tespiti yapmakta, ardından, kişisel koruyucu donanım, insanın yetki seviyesi ve uzaklığı tespit etmektedir. Böylece uzaklık ile yetki seviyesi, düşük, orta ve yüksek olmak üzere üç kademeli olasılık giriş fonksiyonunu, kişisel koruyucu donanım kullanımı ve robot hızı ve kuvveti ise etkisiz, etkili ve çok etkili olmak üzere üç kademeli şiddet giriş fonksiyonunu oluşturmaktadır. Çıkış fonksiyonu ise anlamsız, dikkate değer, önemli ve ciddi risk olmak üzere dört kademeli olarak inşa edilmiştir. Çalışmada bir görevi gerçekleştirmekte olan işbirlikçi bir robotun gerçek zamanlı bulanık mantık tabanlı risk analizi ve değerlendirmesi gerçekleştirerek mili saniyeler içinde, alarm verme, yavaşlama, başka bir görev yapma, geri çekilme ve durma şeklinde güvenlik önlemi alması hedeflenmiştir.